-
1 oduczać się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oduczać się
-
2 oduczać się
-
3 oduczać\ się
-
4 oduczać
impf ⇒ oduczyć* * *(-am, -asz); -yć; vt oduczać kogoś robienia czegoś — to teach sb not to do sth* * *ipf.oduczyć pf. unteach, teach not to; oduczać kogoś robienia czegoś teach sb not to do sth.ipf.oduczyć się pf. unlearn; oduczać się robienia czegoś unlearn sth, teach o.s. not to do sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oduczać
-
5 oduczać
oduczać się sich abgewöhnen; (zapomnieć) verlernen;oduczać się palić sich das Rauchen abgewöhnen -
6 oduczać
I. vt\oduczać kogoś robienia czegoś jdm etw abgewöhnenII. vroduczyć się czegoś sich +dat etw abgewöhnen -
7 odzwyczajać\ się
[od-zwyczajać się] несов. отучаться, отвыкать+oduczać się, odwykać
-
8 odzwyczajać się
-
9 oduczyć
oduczać się sich abgewöhnen; (zapomnieć) verlernen;oduczać się palić sich das Rauchen abgewöhnen -
10 oducz|yć
pf — oducz|ać impf Ⅰ vt to teach not to- oduczyć dziecko kłamać to teach a child not to lie- oduczyć kogoś (od) palenia to cure sb of smoking- oduczył psa brać jedzenie od obcych he taught his dog not to take food from strangersⅡ oduczyć się — oduczać się to unlearn- nie mógł oduczyć się czytania przy jedzeniu he couldn’t get into the habit of not reading while eating- nie palę, oduczyłam się I don’t smoke, I taught myself not to- oduczył się obgryzania paznokci/spóźniania do pracy he cured himself of biting his nails/coming late to workThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oducz|yć
-
11 abgewöhnen
См. также в других словарях:
oduczać się – oduczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbywać się jakichś (często złych) nawyków, przyzwyczajeń; odzwyczajać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oduczyć się palić. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oduczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oduczaćam, oduczaća, oduczaćają, oduczaćany {{/stl 8}}– oduczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, oduczaćczę, oduczaćczy, oduczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} zmuszać człowieka lub zwierzę do pozbycia się jakichś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odzwyczajać się – odzwyczaić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbywać się swego zwyczaju, nawyku lub nałogu; oduczać się, odwykać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odzwyczaić się od codziennych obowiązków. Odzwyczajać się od palenia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odzwyczajać — [wym. od zwyczajać] ndk I, odzwyczajaćam, odzwyczajaćasz, odzwyczajaćają, odzwyczajaćaj, odzwyczajaćał, odzwyczajaćany odzwyczaić [wym. od zwyczaić] dk VIa, odzwyczajaćaję, odzwyczajaćisz, odzwyczajaćaj, odzwyczajaćił, odzwyczajaćajony «powodować … Słownik języka polskiego
oduczyć — dk VIb, oduczyćuczę, oduczyćuczysz, oduczyćucz, oduczyćuczył, oduczyćuczony oduczać ndk I, oduczyćam, oduczyćasz, oduczyćają, oduczyćaj, oduczyćał, oduczyćany «wpłynąć na kogoś w taki sposób, żeby poniechał nabytych przyzwyczajeń, stracił… … Słownik języka polskiego
odzwyczajać — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. od zwyczajać] {{/stl 7}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odzwyczajaćam, odzwyczajaća, odzwyczajaćają, odzwyczajaćany {{/stl 8}}{{stl 22}}– odzwyczaić {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIb, odzwyczajaćaję, odzwyczajaćai, odzwyczajaćaj,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prostować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, prostowaćtuję, prostowaćtuje, prostowaćany {{/stl 8}}– sprostować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dokonywać poprawy, naprawy, korekty czegoś; usuwać błędy, pomyłki, wady, nieścisłości : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
